پاورپوینت گیاه دارویی شکر تیغال 16 اسلاید
شِکَرتیغال (Echinops) سردهای از گیاهان چندسالهاست. نامهای دیگر آن در قدیم شکرتیار، خارشکر و تیغ قندک بودهاست. شکر تیغال که براحتی در آب حل میشود دارای ۲۳ درصد قند ترهالوز، طعمی شیرین و لعابدار است و بعنوان لینتبخش و برطرفکننده سرفه و نیز پائین آورنده تب مصرف میشود.
گیاهان این سرده را خارشکرها و قندرونکها هم نامیدهاند.
گیاهشناسی :
شکرتیغال گیاهی است چندساله با ساقه ای راست به ارتفاع متوسط 50 سانتیمتر . برگ ها نسبتاً پهن با کناره های خاردارهستند که بصورت متناوب بروی ساقه قرار می گیرند. گل ها بصورت کاپیتول کروی نسبتاً بزرگ و اکثراً در راس ساقه و شاخه های جانبی قرار دارند. این گیاه بیشتر در نواحی گرم ، خشک و کویری رویش دارد.
محصول مورد استفاده ی این گیاه در طب سنتی نوعی مان ( ترشحات و ترکیبات قندی ) می باشد که در ایران به نام شکرتیغال مشهور است.
شکرتیغال بصورت پیله های تخم مرغی سفیدرنگ به قطر متوسط 1/5 سانتیمتر است که سطح هارجی آن ناصاف و دانه دانه می باشد ؛ اما سطح داخلی این پیله ها صاف و اغلب حشره ای سیاهرنگ در آن جای می گیرد. این مان پیله مانند در اثر فعالیت حشره ای بروی شاخه های جوان و یا پشت برگ این گیاه ایجاد می شود.
شکرتیغال بخاطر وجود ترکیبات قندی به راحتی در آب حل شده و طعم شیرین و لعابی دارد. این گیاه از قدیم بعنوان طعم دهنده ، تسکین سرفه ، تسکین تب د لینت دهنده مورد استفاده بوده است.
شناسایی دقیق قند ها و ترکیبات دیگر و اثرات فارماکولوژیکی شکرتیغال احتیاج به پژوهش های بیشتر دارد.