تحقیق سوء تغذیه
تحقیق سوء تغذیه در حجم 35 صفحه و در قالب word و قابل ویرایش و با قسمتی از متن زیر:
گردش خون
احتباس آب و سدیم در مایع خارج سلولى یکنواخت نیست. کاهش حجم مایع درون سلولى موجب بزرگ شدن فضاى بین‌سلولى مى‌شود. این عدم توزیع، موجب مى‌شود که بیماران داراى اِدم را به اشتباه دهیدراته بدانند. این بیماران در واقع دچار کاهش حجم خون هستند. دهیدراته به‌شمار آوردن این بیماران منجر به درمان نادرست آنها توسط محلول‌هاى رهیدراسیون توسط پزشک مى‌شود. در حقیقت کاهش حجم خون در بیماران ادماتوزى نوعى شوک سمى به‌حساب مى‌آید.
بى‌اشتهائى
از دست دادن اشتها از علائم شایع انواع سوء‌تغذیه شدید مى‌باشد که محتمل‌ترین دلایل آن عبارتند از: عفونت، کمبود مغذى‌هاى نوع II و عملکرد غیرطبیعى کبد که در اغلب موارد هر سه مورد با هم وجود دارند.
خلق و خو و رفتار
کودکان مبتلا به سوء‌تغذیه وقتى تنها گذاشته شوند، بسیار خونسرد و بى‌تفاوت بوده و هنگامى‌که آنها را در آغوش مى‌گیرند، گریه مى‌کنند. این بى‌تفاوتى ممکن است آن‌قدر زیاد شود که کودک مدت زمان طولانى بدون هیچ‌گونه حرکتى دراز بکشد. گاهى اوقات علائم کاتاتونیا و هم‌چنین زخم بستر در آنها دیده مى‌شود. این کودکان حرکات تقلیدى تکرارى انجام مى‌‌دهند که یکى از نشانه‌هاى محرومیت روانى – اجتماعى آنها مى‌باشد. یکى از مضرترین این رفتارها، نشخوار کردن است؛ به‌طورى‌که کودک، آخرین وعده غذائى آن را بالا مى‌آورد و دوباره ناگزیر بخشى از غذا هدر مى‌رود.
پوست
سلسله تغییرات مداومى در پوست ایجاد مى‌شود که بیش از چند روز طول مى‌کشد و بى‌شباهت به سوختگى در اثر آفتاب نیست. پوست ابتدا در نواحى که تحت فشار و یا در معرض ضربه‌هاى کوچک قرار مى‌گیرد، تیره مى‌شود. لایه‌هاى سطحى مثل کاغذ پوستى نازک، خشک شده و اگر آن‌را بکشیم پاره مى‌شود و خطوط بى‌رنگى بین ترک‌ها باقى مى‌ماند که به این حالت درماتوز سنگفرشى مى‌گویند. لایه‌هاى ترک خورده و خشک، کنده شده و پوست تیره و بسیار نازک نمایان مى‌گردد. اگر این پوست را به آرامى بین انگشتان فشار دهیم، چروک‌هاى زیادى ظاهر مى‌شود که نشان‌دهنده اپیدرمیس نازک و آتروفیک است. پوست، به‌ویژه در خمیدگى‌ها، میان دوراه‌ها و پشت گوشت‌ها، بسیار خشک، زخم‌دار و نازک مى‌شود. در موارد شدید به‌نظر مى‌آید کودک دچار سوختگى شده است. ریشه موى سر، ضعیف شده و موها بدون درد و به‌راحتى کنده مى‌شوند، بیماران اغلب به‌طور کامل طاس مى‌شوند. تارهاى مو باریک، سیخ سیخ و مرده مى‌شوند. حلقه‌هاى مو به‌علت سیخ شدن تارها بالا رفته، به طورى‌که فرد ظاهرى شبیه درخت با یک تنه صاف و یا چتر پیدا مى‌کند: علامت جنگل. رنگ مو ممکن است به قهوه‌ای، قرمز، خاکسترى و یا بلوند تغییر کند.
گونه‌ها
برجستگى گونه‌ها معمولاً نتیجه سوء‌تغذیه ادماتوز بوده و jowls نامیده مى‌شود. علت این برجستگى ناشناخته است ولى دلیل آن بزرگ شدن غدد بزاقى بناگوشى نمى‌باشد.
استخوان
بزرگ شدن مفاصل کاستوکندرال و حالت ریکتز دانه تسبیحى در نتیجه متابولیسم غیرعادى ویتامین D و یا کمبود کلسیم و فسفر ایجاد مى‌شوند. جابجائى مفاصل کاستوکندرال به‌علت کمبود ویتامین C و یا مس مى‌باشد. Harrison’s sulcae و سایر بد‌شکلى‌هاى قفسه سینه ناشى از عفونت‌هاى ریه نیز شایع هستند. در عکس‌بردارى با اشعه X تحلیل استخوانى مشهود است.
تورم شکم
برآمدگى شکم این بیماران به‌دلیل وجود گاز در روده مى‌باشد نه بزرگ شدن شکم. صداهائى که از روده به گوش مى‌رسند بلند و گه‌گاه هستند. در بیمارانى که به تازگى تحت درمان قرار گرفته‌اند، اغلب روده تحلیل یافته و ترشحات مکررى دارد.
بزرگ‌شدن پستان‌ها (در مردها)
بزرگى پستان‌ها، خصوصاً در بیمارانى که فلور میکروبى روده کوچک آنها رشد زیادى داشته و دچار عملکردى غیرطبیعى کبد نیز مى‌باشد دیده مى‌شود.
ادم
اِدم یکى از نشانه‌هاى بارز کواشیورکور مى‌باشد. احتباس آب و سدیم در مایع خارج سلولى معمولاً ۱۰ تا ۲۰ درصد وزن بدن را شامل مى‌شود که در موارد شدید ممکن است به ۵۰ درصد نیز برسد. اِدم معمولاً وابسته است و در اطراف چشم‌ها و در قسمت‌هاى تحتانى دیده مى‌شود.
هپاتومگالى
هپاتومگالى معمولاً در این بیماران دیده مى‌شود. در این حالت کبد صاف و سخت است. بزرگى کبد نتیجه تجمع چربی، عمدتاً ترى‌گلیسرید مى‌باشد. حدود نیمى از وزن مرطوب کبد مى‌تواند چربى باشد. Kala-azar ، ایدز و اختلالات هموگلوبین منجر به بزرگى غیرعادى کبد مى‌شوند.
سوء تغذیه
به کاهش وزن ۱ تا ۲ درصد در هفته، ۵ درصد در ماه یا بیشتر از ۱۰ درصد در عرض ۶ ماه گویند.
علائم سوء‌تغذیه
علائم بالینى سوء‌تغذیه شامل کاهش سطح آلبومین، کل لنفوسیت‌ها و هموگلوبین مى‌باشد.
عوامل خطر سوء‌تغذیه
– بیمارى
– کم‌خورى
– از دست دادن دندان‌ها یا ناراحتى‌هاى دهانى
– مسائل اقتصادى
– کاهش توانائى‌هاى اجتماعى
– مصرف داروهاى متعدد
– تحلیل یا افزایش وزن
– سن بیشتر از ۸۰ سال
آب‌مروارید
بیمارى وابسته به سن مى‌باشد که در آن عدسى‌هاى چشم آسیب مى‌بینند و اگر عدسى‌ها تحت عمل جراحى تعویض نشوند، نهایتاً به کورى منجر مى‌شود. البته در افرادى هم که به‌خوبى تغذیه شده‌اند، این بیمارى در اثر قرار گرفتن در معرض نور آفتاب، آسیب اکسیداتیو، عفونت‌هاى ویروسی، مواد سمى و اختلالات ژنتیکى عارض مى‌گردد. در ایالات‌متحد آمریکا حدود ۴۶ درصد از افراد ۷۵ تا ۸۵ ساله به این بیمارى مبتلا هستند؛ در حالى‌که فقط ۵ درصد آنها بین سنین ۵۲ تا ۶۴ سال به این بیمارى مبتلا مى‌شوند. مواد مغذى آنتى‌اکسیدانى ممکن است در به حداقل رسانیدن میزان آسیب چشمى کمک کنند. مطالعات ارتباط معکوسى را بین ویتامین C، ویتامین E و کاروتنوئیدهاى دریافتى غذا با میزان ابتلاء به آب‌مروارید نشان مى‌دهد.