تحقیق با عنوان اختلال هول (پانیک) و بازار هراسی (آگورافوبی)

در فرمت ورد. 24 صفحه قابل ویرایش

حمله حاد شدید اضطراب همراه با احساس مرگ قریب الوقوع را اختلال هول (پانیک) می ‏نامند. مشخصه اختلال پانیک، حملات و دوره‏ های مجزای ترس شدید هستند و فراوانی بروز آنها از چند حمله در یک روز تا صرفاً تعداد انگشت ‏شماری حمله در یک سال فرق می‏کند. اختلال هول با تعدادی اختلالات دیگر و به خصوص بازار هراسی (آگورافوبیا)، همراه است. بازار هراسی عبارت است از ترس از تنها بودن در اماکن عمومی (مثل فروشگاه‏های بزرگ) به ویژه اماکنی است که در صورت عارض شدن حمله پانیک بر فرد خروج سریع از آنها دشوار است.

بازار هراسی ای بسا ناتوان کننده ‏ترین فوبیا باشد، چون می‏تواند به نحو چشمگیری توانایی فرد را برای کار کردن در موقعیت‏های اجتماعی و شغلی بیرون از منزل مختل کند. در ایالات متحد اکثر پژوهشگرانی که در زمینه اختلال هول کار می‏کنند، معتقدند که بازار هراسی تقریباً همیشه عارضه ‏ای از اختلال هول در بیمار است. به عبارت دیگر، به نظر می‏رسد که بازار هراسی را ترس بیمار از وقوع حمله پانیک در مکانی عمومی که گریختن از آن دشوار است، ایجاد می‏کند. پژوهشگران کشورهای دیگر و نیز برخی از پژوهشگران و بالینگران ایالات متحد این نظریه را قبول ندارند. با این حال در DSM-IV-TR باز هم اختلال هول است که اختلال غالب در این زوج بیماری تلقی شده است. در DSM-IV-TR این تشخیص‏ها ذکر شده است: اختلال هول با و بدون بازار هراسی و نیز بازار هراسی بدون اختلال هول. حمله پانیک در انواع و اقسام اختلالات روانی (مثل اختلالات افسردگی) و بیماری‏های طبی (نظیر ترک مواد یا مسمومیت با مواد) نیز می‏تواند روی دهد؛ پس به صرف وقوع حمله پانیک نمی‏شود تشخیص اختلال پانیک را مطرح کرد.

تاریخچه

مفهوم اختلال پانیک شاید از مفهوم سندرم قلب تحریک‏پذیر ریشه گرفته باشد که دکتر «جاکوب مِندِس داکوستا» (1833 ـ 1900) در میان سربازان جنگ داخلی آمریکا دیده بود. سندرم داکوستا عبارت بود از تعداد زیادی علات روانی و جسمی که امروزه در شمار ملاک‏های تشخیصی اختلال پانیک قرار گرفته است. «زیگموند فروید» در 1895 مفهوم روان‏نژندی اضطرابی را مطرح کرد که شامل علایم حاد و مزمن روانی و جسمی بود. روان‏نژندی حاد اضطرابی،‏ در اصطلاح «فروید» شبیه اختلال پانیک به تعریف DSM-IV-TR است. فروید در واقع نخسیتن کسی است که ارتباط میان حمله‏های پانیک و بازار هراسی را دریافته است. اصطلاح بازار هراسی (agoraphobia) را در 1871 برای حالتی وضع کردند که در آن به نظر می‏رسید بیمار از پا نهادن به اماکن عمومی بدون همراهی دوستان یا بستگانش می‏ترسد. این کلمه از دو جزء یونانی اگورا و فوبیا حاصل شده است و ترس از بازارگاه معنا می‏دهد.