سامانه غیرفعال خورشیدی سامانه‌ای که قسمت‌هایی از جدارهٔ پوسته خارجی را تشکیل می‌دهد و به گونه‌ای طراحی شده‌است که به یک مکانیسم غیرفعال انرژی خورشید را در خود جمع‌آوری و ذخیره می‌نماید تا در زمان مناسب به فضای داخلی ساختمان منتقل گردد (مانند فضای گلخانه‌ای). سامانه فعال و غیرفعال خورشیدی با توجه به محدود بودن منابع فسیلی و الودگی‌های ناشی از استفاده از این گونه منابع، جوامع اندیشمندان را بدان واداشته‌است که از انرژی‌های تجدید پذیر به جای منابع فسیلی استفاده کنند. در سامانه غیرفعال خورشیدی ساختمان‌ها به گونه‌ای طراحی می‌شوند که نیازهای سرمایش، گرمایش و نوررسانی در آن‌ها به صورت طبیعی و همساز با اقلیم تأمین گردد و به این دلیل سامانه غیرفعال نامیده می‌شوند که نیاز به فعالیت تجهیزات سرمایشی و گرمایشی به حداقل ممکن می‌رسد. در ۲۴۰۰ سال پیش سقراط دریافته‌است که: «امروزه با خانه‌های در جهت جنوبی، اشعهٔ خورشید در زمستان‌ها به داخل ایوان نفوذ می‌کند را، اما در تابستان، مسیر حرکت خورشید درست در سمت بالای سرمان یا بالای پشت بام است، به‌طوری‌که سایه ایجاد می‌کند؛ بنابراین باید سمت جنوب را برای گرفتن آفتاب زمستان بزرگ‌تر وکشیده تر و سمت شمال را برای دوری از بادهای زمستان کوتاه‌تر ساخت.»

فهرست مطالب:

تعریف سامانه غیرفعال خورشیدی

ملاحظات در طراحی سامانه غیر فعال خورشیدی

طراحی ساختمان غیرفعال خورشیدی

فواید

هدف از طراحی سامانه غیرفعال خورشیدی

انواع سامانه ‌های غیرفعال خورشیدی

سامانه دریافت مستقیم

دیوار ترومپ

آتریوم

پدیده ترموسیفون

مزایای شیوه های غیرفعال خورشیدی