عبرت آموزی
آن گونه که از کتابهای لغت و فرهنگنامه ها به دست می آید، اصل معنای «عبر» جریان است، ولی موارد آن مختلف است. جریان اشک، جریان آب در نهر، رونده راه، پل و طریقی که شخص می پیماید، جاری شدن مکنونات قلبی بر زبان، و انتقال از ظاهر وقایع رؤیا به باطن آن، در تعبیر خواب و امثال آن.
لغت شناس معروف، راغب اصفهانی می گوید: «اعتبار و عبرت، به حالتی گفته می شود که انسان به واسطه آن از شناخت و مشاهده امری به چیز دیگری که مشهود نیست، منتقل می شود.»
از آنچه در تفسیر این واژه گفته شده به دست می آید که «عبرت» معنایی وسیع داشته و منحصر به محدوده خاصی نیست و همان گونه که در وادی تربیت به کار می آید در عرصه اعتقاد هم، مورد توجه است. همچنان که استعمالهای قرآنی آن نیز گویای آن است.
21اسلاید