دین اسلام ، راه هدایت انسان ها به سوی کمال و رستگاری است که از جانب خدای متعال بر پیامبر اکرم (ص) نازل شده و شامل اعتقادات، اخلاق،احکام و کلیه نظاماتی است که انسان ها برای رسیدن به مقصد متعالی خود بدان نیاز دارند.تعلیم و تربیت روند بروز حقیقت است و چون حقیقت مطلق،خداست، تعلیم و تربیت نیز روند تقرب به خداست و این ،معنای رستگاری است. تعلیم و تربیت واقعی ،آدمی را به سوی خداوند هدایت می کند و چون برا رستگاری انسان لازم است، بنابراین باید با کیفیتی بسیار معنوی ارائه شود (وزارت آموزش و پرورش،۱۳۸۳) از طرفی کودکان ما ارزشمندترین سرمایه ی جامعه ، ظریف ترین و گرانبها ترین هدیه ای هستند که خداوند به عنوان امانت به ما سپرده است. از وظایف جامعه و دست اندرکاران تعلیم و تربیت کشور اسلامی ایران است که از طریق مطلوب ترین روش ها و انسانی ترین رفتارها، کودکان جامعه را هدایت کنند. (پیری عطاء اله،۱۳۷۵) لازمه وصول به این هدف کلی و عمیق طراحی برنامه های آموزشی و درسی است.آموزش مذهبی و دینی به خصوص پس از پیروزی انقلاب اسلامی از اهمیت ویژه ای برخوردار گردیده است و در نظام آموزشی،درس دینی مهم ترین وسیله برای آموزش دینی و مذهبی کودکان و نوجوانان این سرزمین می باشد برای تحقق اهداف آموزش ابتدایی برنامه های درسی متنوع در قالب کتاب های درسی به صورت متمرکز پیش بینی و تدوین شده است.در میان انواع مواد درسی مختلف،درس دینی جزء لاینکف برنامه درسی مدارس ما به شمار می رود و در سال های اخیر ،توجه به نیازهای نو در عرصه ی آزمایش دین رویکردهای جدید در امر آموزش،توجه بیش از پیش به یادگیری جنبه های نگرشی آموزه های دینی ،لزوم بهره گیری از روش های نوین در تعلیم و تربیت دینی و توجه به تربیت دینی ، برای شکل دهی به رفتارهای دینی و تقویت احساس دینی از طریق شناخت دین و تفکر در آن ،متخصصان تعلیم و تربیت دینی را بر آن داشته است تا با برنامه ریزی دقیق و مطالعه جامع الاطراف در این خصوص دست به کار تهیه برنامه ای نوین برای تعلیم و تربیت دینی گردند.