کوه به زمین‌چهرهای بزرگی گفته می‌شود که از زمین‌های اطراف بلندتر بوده، سطح نسبتاً کوچکی داشته باشند و دارای قلّه نیز باشند. معمولاً کوه نسبت به تپه دارای سراشیبی بیشتری است. کوهها بر اثر زمین‌ساخت صفحه‌ای یا آتشفشان‌خیزی تشکیل می‌شوند. این نیروها می‌توانند به‌صورت موضعی سبب بالا آمدن سطح زمین شوند. کوه‌ها به‌آهستگی و به‌دلیل اثر رودخانه‌ها، شرایط آب‌وهوایی و یخچال‌های طبیعی دچار فرسایش می‌شوند. اندک کوه‌هایی به شکل قلّه‌های منفرد دیده می‌شوند و بیشتر آنها در قالب رشته‌کوه وجود دارند.

کوه‌پایه به معنی مناطق دامنه‌ای در کنار رشته‌کوه‌ها است.

دامنه و دشت و دَمَن از دیگر واژه‌ها برای توصیف کوه‌پایه است. دامنهٔ رو به صحرا در کوهستان را در ادبیات فارسی راغ نامیده‌اند.

فهرست مطالب:

نیروی گرانی و شیب زمین

علل حرکت در دامنه

نقش آب در حرکت دامنه ها

اثر کشش سطحی

زاویه قرار

عوامل مؤثر بر زاویه قرار

اشکال حرکت مواد در دامنه ها

ریزش

تالوس

لغزش

لغزش چرخشی (زمین لیزه)

جریان

انواع حرکت جریانی

خزش

نشانه های مؤثر بر خزش

عوامل مؤثر بر خزش

خاک سره (سولیفلوکسیون)

جریان گل

جریان لاهار

جریان واریزه

بهمن

ویژگی رسوبات ناشی از حرکات دامنه ای (واریزه)

مسائل عملی حرکت دامنه ای

و…