مقدمه‌ای از متن:

روانشناسان تربیتی معتقدند هوش کیفیتی است که سبب ایجاد موفقیت تحصیلی می‌شود و همان هوش شناختی یا هوش تحصیلی است. درواقع این دسته از روانشناسان معتقدند هوش نوعی استعداد تحصیلی محسوب می‌شود و برای توجیه اعتقادشان به این اشاره می‌کنند که کودکان و دانش‌آموزان باهوش عملکرد تحصیلی بهتری نسبت به کودکان و دانش‌آموزان کم‌هوش دارند. مخالفان آنها هم معتقدند نمی‌توان هوش را به پیشرفت و موفقیت تحصیلی محدود کرد و تجربه‌ پیشرفت و موفقیت در دیگر فعالیت‌های زندگی و تمامی موقعیت‌ها به میزان هوش بستگی دارد. 

دیگر روانشناسان توانایی فرد برای درک و استدلال منطقی، تشخیص حالت‌ها و کیفیت‌های متفاوت محیط، توانایی به‌کارگیری توانمندی‌ها درجهت رسیدن به اهداف و سازگاری با محیط را هوش می‌نامند. 

متخصصان روان‌سنجی هم معتقدند هوش پدیده‌ای است که از طریق مقیاس‌ها و آزمون‌های هوش سنجیده می‌شود. 

همان‌طور که دیدید در تعاریفی که دانشمندان مختلف از هوش ارائه کرده‌اند توافق آشکاری به چشم نمی‌خورد اما گونه‌ای از هماهنگی را هم می‌توان در تعاریف مختلف هوش مشاهده کرد؛ در همه‌ی این تعاریف به نوعی استعداد که برای حل مسائل مفید است اشاره شده است. در هر صورت به نظر می‌رسد جامع‌ترین تعریف از هوش توسط وکسلر ارائه شده است. وکسلر معتقد است هوش مفهومی کلی است شامل توانایی‌های فرد برای اقدام هدفمندانه، تفکر منطقی و برخورد مؤثر با محیط. او هوش را این‌گونه تعریف می‌کند:

«میزان توانایی فرد برای تفکر منطقی، اقدام موثر و هدفمند و سازگاری با محیط و شرایط جدید»

شامل:

تعریف هوش و ماهیت آن

دیدگاه روانشناسان در مورد هوش و توضیح دقیق کامل هر یک

انواع هوش از دیدگاه بینه، ثرندایک، ترستون، گیلفورد، وکسلر، گاردنر، استرنبرگ، هب و کتل