پیوند دوگانه کربن اکسیژن (C=O) که در برخی ترکیب‌های آلی همچون آلدهید، کتون، اسیدکربوکسیلیک، آمید و . . . یافت می‌شود، گروه کربونیل نامیده می‌شود.آلدئید ترکیبی آلی است که یک گروه کربونیل در یک سر خود دارد. این گروه عاملی دارای کربنی است که از یک سو با پیوند دوگانه به اکسیژن و از سوی دیگر یک اتمهیدروژن پیوند دارد و دارای فرمول عمومی RCHO می‌باشند. فرمول شیمیایی این بخش از ماده را (-CHO) می‌نویسند. از آلدئیدهای زبانزد می‌توان اتانال، متانال وبنزآلدهید را نام برد. ترکیب‌های کربونیل‌دار اهمیت ویژه‌ای در شیمی آلی دارند زیرا قابلیت تبدیل شدن به سایر ترکیب‌های آلی از طریق سنتز را دارا می‌باشند. آلدئیدها و کتون‌ها مواد شیمیایی بسیار ارزشمندی هستند و در صنعت به‌عنوان حلال یا مواد اولیه مصرف می‌شوند و بعضی‌ها مانند تستسترون به عنوان هورمون دارای اثرات دارویی و بیولوژیکی می‌باشند یا به طور مثال داروی هیدروکورتیزون که برای درمان جایگزینی در نارسایی غده فوق کلیوی استفاده می‌شود یا پریدوکسال فسفات که شکل فعال ویتامین B₆ می‌باشد و نقش کوفاکتر را در مسیر ساخت NAD⁺ دارد، هر دو دارای گروه عاملی کربونیل هستند.

یک کتون یک گروه عاملی است که با یک گروه کربونیل که با دو اتم کربن دیگر پیوند دارد؛ شناخته می‌شود. یک کتون را می‌توان با فرمول زیر بیان کرد.

R_۱(CO)R_۲

اتم کربن که با دو اتم کربن پیوند دارد آن را از گروه‌های عاملی کربوکسیلیک اسیدها، آلدهیدها، استرها، آمیدها و دیگر ترکیب‌های اکسیژندار جدا می‌کند. پیوند دوگانهٔ گروه کربونیل نیز کتون‌ها را از الکل‌ها و اترها باز می‌شناساند.

به کربنی که به کربن گروه کربونیل چسبیده کربن آلفا و به هیدروژنی که به این کربن چسبیده هیدروژن آلفا گویند. در حضور یک کاتالیزور اسیدی کتون به keto-enol tautomerism مربوط می‌شود. واکنش با یک پایه قوی انول متناظر را نتیجه می‌دهد.

فهرست مطالب:

ترکیبات کربونیل

ساختمان کربونیل

نامگذاری کتون ها به روش آیوپاک

نامگذاری آلدئیدها

مثال 

نامگذاری به صورت استخلاف

حلالیت

مروری بر سنتز

افزایش نوکلئوفیلی

واکنش ویتیگ

ایلیدهای فسفر

اضافه شدن آب

افزایش HCN

تشکیل ایمین ها

سایر واکنش های تراکمی

افزایش الکل ها

مکانیزم

مکانیزم تشکیل همی استال

همی استال به استال

استال های حلقوی

اکسیداسیون آلدئیدها

عوامل احیا کننده

اکسیژن زدایی

احیا کلیمانسون

احیا ولف کیشنر