مقاومت مواد، مقاومت مصالح (به انگلیسی: Strength of materials) یا مکانیک مواد (به انگلیسی: Mechanics of materials) بخشی از علم مواد است که به مطالعهٔ استحکام مواد مهندسی و رفتار مکانیکی آن‌ها در حالت کلی (مانند تنش، کرنش، تغییر شکل و رابطه‌های میان تنش و کرنش) می‌پردازد. هدف اصلی از درس مقاومت مصالح فراهم کردن دست مایه‌ای است که مهندسان آینده بتوانند با استفاده از آن ماشین‌های گوناگون و سازه‌های باربر را تحلیل و طراحی کنند. تحلیل و طراحی هر سازهٔ معلوم شامل محاسبه تنش‌ها و تغییر شکلهاست. در علم مواد، مقاومت یک ماده عبارتست از توانایی آن دراستقامت ورزیدن (تحمل کردن) در برابر بار اعمالی بدون شکست است.

فهرست مطالب:

فصل اول: مقدمه

فصل دوم: نظریه های تنش و کرنش

فصل سوم: روابط خطی تنش – کرنش – دما

فصل چهارم: رفتار مواد غیر الاستیک

فصل پنجم: کاربردهای روش های انرژی

فصل ششم: پیچش

فصل هفتم: خم شدن نامتقارن تیرهای مستقیم (Nonsymmetrical Bending of Straight Beams)

فصل هشتم: مرکز برش برای سطح مقطع های تیر جدار نازک (Shear Center for Thin-Wall Beam Cross Sections)

فصل نهم: تیرهای منحنی (Curved Beams)

فصل دهم: تیرها روی پایه های الاستیک (Beams on Elastic Foundations)

فصل یازدهم: استوانه جدار ضخیم (The Thick-Wall Cylinder)

فصل دوازدهم: پایداری الاستیک و غیر الاستیک ستون ها (Elastic and Inelastic Stability of Columns)

فصل سیزدهم: صفحات مسطح (Flat Plates)

فصل چهاردهم: تمرکز تنش (Stress Concentrations)

فصل پانزدهم: مکانیک شکستگی (Fracture Mechanics)

فصل شانزدهم: خستگی: شکستگی پیش رونده (Fatigue: Progressive Fracture)

فصل هفدهم: خزش: تغییر شکل وابسته به زمان (Creep. Time-Dependent Deformation)

فصل هجدهم: تنش های تماسی (Contact Stresses)

فصل نوزدهم: روش اجزای محدود