پروتکل درمانی هنر درمانی (هنر درمانی کودکان: موسیقی و نقاشی)
تعداد جلسات: 15 (نقاشی درمانی) + 14 (موسیقی درمانی)
تعداد صفحات: 8
نوع فایل: WORD
تاثیر هنردرمانی فعال (نقاشی و موسیقی) بر بهبود تعامل اجتماعی و کاهش رفتارهای اوتیستیک کودکان اوتیسمی
نقاشی درمانی کودکان
موسیقی درمانی کودکان اوتیسم
پروتکل درمانی هنر درمانی
جلسه پنجم: (نقاشی درمانی)
موضوع نقاشی اعضای خانواده بود که البته موفقیت آمیز نبود بغیر از یکی یا دوتا از بچه ها بقیه نقاشی های معمولی خود را رسم کردند و از صحبت کردن در مورد خانواده خودشان خوششان نمی آمد ولی رابطه های دوستانه خود را با همکلاسی های خود ذکر می کردند. در این جلسه یکی از بچه ها که در جلسات قبل پس از پایان نقاشی های خود که البته بسیار زیبا می کشید آن را خط خطی می کرد منتظر پایان نقاشی او شده و قبل از خراب کردن آن برگه دیگری را برای نقاشی به او داده که در این برگه که انتظار خط خطی شدن را داشتیم دوباره شروع به نقاشی کردن کرد.
موسیقی درمانی:
جلسه چهارم همانند جلسات قبل تمام بچه ها حاضر بودند، در این جلسه و چند جلسه دیگر تمرکز بر کاهش رفتارهای اوتیستیک و بخصوص تماس چشمی صورت پذیرفت که در این جلسه به جای استفاده از آلات موسیقی بوسیله کف زدن با وزن و ریتم موسیقیایی در مقابل چشم به صورت انفرادی که البته با حضور روانشناس، مربی موسیقی و یک دانشجوی ارشد روانشناسی که به عنوان نیروی کمکی حاضر بود جلسه شروع شد و پس از کار کردن با تمام بچه ها به پخش موسیقی و ضربه زدن با آهنگ پخش شده توسط کف دست و همچنین وسایل پرکاشن ادامه پیدا کرد. پس از سپری شدن 30 دقیقه و تمام شدن موسیقی پخش شده بچه ها همگی خواهان استفاده از موسیقی بلز شدند که به آنها داده شد ولی بچه ها به صورت نامنظم به آلت ضربه می زدند و همچنین حرکتی که خود بچه ها خود به خود آموختند کشیدن مضربها بر روی وسیله در دست از ابتدا تا انتها و بالعکس که منجر به ایجاد صدایی از شدید به خفیف می شد. نکته ای در مورد یکی از بچه ها به نام حیدر این بود که این بچه هنگام تمرین با مربی موسیقی روی آلت بلز علاوه بر ضربه زدن روی وسیله مدام روی دست مربی ضربه می زد که البته او به همه بچه ها تا حدودی ضربه می زد که پس از مشاهده این رفتار که از جمله رفتارهای کلیشه ای بود، بوسیله ی رفتار درمانی (خاموش کردن رفتار و جایگزینی رفتار جدید) اقدام به درمان آن به صورت غیرمستقیم و خاص در جلسات درمانی باقیمانده کردیم که در پایان این رفتار کاملا حذف نشد ولی بسیار کاهش پیدا کرد.