ایمنسازی و اصول و مبانی آن
نام محصول : تحقیق ایمنسازی و اصول و مبانی آن
فرمت : Word
حجم : 0.2 مگابایت
تعداد صفحات : 30
زبان : فارسی
سال گردآوری : 96
افرادی که در معرض خطر ابتلاء به برخی از بیماری های عفونی هستند را ممکن است بتوان از طریق اقداماتی نظیر مصون‌سازی فعال (واکسیناسیون)، مصون سازی انفعالی (ایمونوگلوبولین) و یا پیشگیری دارویی (کموپروفیلاکسی) در مقابل آن بیماری ها ایمن نمود.
ایمونوپروفیلاکسی، عبارتست از استفاده از واکسن ها، توکسوئید ها و گاماگلوبولین ها به منظور ایجاد ایمنی و حفظ سلامتی افرادی که در معرض خطر ابتلاء به بیماری عفونی خاصی هستند. پس از ابتلاء به بعضی از بیماری های عفونی، معمولاً آنتی‌بادی های محافظت کننده ای علیه عوامل سببی آن بیماری ها در بدن تولید می‌شود و به مدّت چندین سال و گاهی تا پایان عمر میزبان باقی می‌ماند و او را مصون می‌نماید. حال در صورتی که فردی علیـه یک بیماری خاصی، فاقد آنتی‌بادی باشد با تزریق واکسن یا ایمونوگلوبولین، ممکن است بتوان او را مصون نمود. در این گفتار، ابتدا به برنامه واکسیناسیون کشوری، طبق بازنگری سال 1383 و سپس به اصول و مبانی ایمنسازی، پرداخته می‌شود.
1 ـ بعد از 6 سال تمام، تزریق واکسن سه گانه ممنوع است و باید از واکسن دوگانه بزرگسالان استفاده شود
2 ـ در صورتی که سن کودک به هنگام تزریق یادآور اوّل سه گانه و فلج اطفال، چهار سال یا بیشتر باشد، یادآور دوّم، لزومی ندارد
3 ـ پس از آخرین نوبت واکسن سه گانه بایستی واکسن دوگانه ویژه بزرگسالان هر ده سال یک بار تکرار شود
4 ـ چنانچه سن کودک هنگام تلقیح نوبت اوّل MMR بین 6-4 سالگی باشد نوبت دوّم بایستی 6 ماه تا یک‌سال بعد از نوبت اوّل، تلقیح شود
5 ـ در سنین بعد از یکسالگی، قبل از تلقیح BCG بایستی تست مانتو انجام شود و در صورت منفی بودن تست، واکسن BCG تلقیح گردد
6 ـ کسانی که به دنبال تلقیح BCG اسکار نداشته اند نیاز به تزریق مجدد این واکسن نمی‌باشد.
(در کودکانی که در سنین زیر یکسالگی مراجعه نکرده اند می‌توان حداقل فاصله بین نوبت واکسن های سه گانه 1 ماه، فلج اطفال، 1 ماه، نوبت اوّل و دوّم هپاتیت B 1 ماه و نوبت دوّم و سوّم هپاتیت B را 2 ماه در نظر گرفت)