موضوع:

پروتکل مدیریت گروه اینترنت (IGMP)

IGMP، که در RFC 3376  تعریف شده ، توسط میزبانها و مسیریاب ها  برای مبادله اطلاعات عضویت Multicast بر روی LAN استفاده می شود . IGMP  از ماهیت پخشی LAN استفاده می کند تا تکنیکی کارآمد برای تبادل اطلاعات بین چندین میزبان و مسیریاب‌ها را فراهم نماید .  در حالت کلی ، IGMP دو عملکرد  اصلی را حمایت می کند :
1ـ میزبان ها پیغامهایی به مسیر یاب ها می فرستند تا مشترک یک گروه Multicaset تعریف شده توسط یک آدرس Multicaset شوند یا اشتراک خود را از آن حذف نمایند .
2ـ مسیریاب ها به صورت دوره ای بررسی می نمایند کدام گروههای Multicaset ، مورد نظر کدام میزبانها می باشند .
IGMP در حال حاضر در روایت 3 قرار دارد . در IGMPV1 ، میزبانها می توانند به گروه Multicaset  ملحق شوند و مسیریاب ها تایمری را برای حذف اشتراک اعضای گروه استفاده می کنند . IGMPV2 باعث می شود اشتراک یک میزبان به طور مشخص از یک گروه حذف شود . اولین دو روایت ، ضرورتاً از مدل عملیاتی زیر استفاده نموده اند :
•     گیرنده ها باید مشترک گروههای Multicaset گردند .
•     مبدأها نیازی به مشترک شدن در گروه های Multicaset ندارند .
•     هر میزان می تواند ترافیک را به هر گروه Multicaset بفرستد.
این روش بسیار کلی است اما نقاط ضعفی نیز دارد :
1ـ گسترش گروههای Multicaset آسان است . حتی اگر فیلترهایی در سطح کاربرد برای حذف  بسته های ناخواسته وجود داشته باشد ، این بسته ها هنوز منابع عمده ای را در شبکه  و درگیرنده ای که باید آنها را پردازش کند ، مصرف می کنند .
2ـ ایجاد درخت های توزیع Multicaset مشکل ساز است . دلیل آن ،  مشخص نبودن محل مبدأها می باشد .
3ـ یافتن آدرس های Multicaset منحصر به فرد سراسری مشکل است . همیشه این امکان وجود دارد که گروههای Multicaset دیگری ، همان آدرس Multicaset را بکار ببرند .

با فرمت ورد تعداد صفحات: 37