++C (بخوانید سی پلاس‌پلاس) یک زبان برنامه‌نویسی رایانه‌ای همه‌منظوره،همگردان، سطح میانی، شیءگرا و چندرگه (که از برنامه‌نویسی رویه‌ای، تجرید داده‌ها و برنامه‌نویسی شیءگرا پشتیبانی می‌کند)، عمومی و با قابلیت‌های سطح بالا و سطح پایین می‌باشد. این زبان دارای قابلیت‌های انواع داده ایستا، نوشتار آزاد، چندمدلی، معمولاً زبان ترجمه شده با پشتیبانی از برنامه‌نویسی ساخت‌یافته، برنامه‌نویسی شیءگرا، برنامه‌نویسی جنریک است. از آنجا که در سی++ اشیاء را می‌توان ابتدا به ساکن از کلاس‌هایی ایجاد کرد که به هیچگونه سلسله مراتب رده‌ها و وراثت مقید نیستند، لذا سی++ از برنامه‌سازی شیء بنیاد (object-based programming) نیز پشتیبانی می‌کند^] ++C به همراه جد خود C از پرطرفدارترین زبان‌های برنامه‌نویسی تجاری هستند.

++C یک زبان سطح میانی در نظر گرفته می‌شود؛ این زبان دارای قابلیت زبان‌های سطح بالا و پایین به‌صورت هم‌زمان است.

++C توسط بی‌یارنه استراس‌تروپ ریاضیدان دانمارکی در سال ۱۹۷۹ در آزمایشگاه‌های بل (Bell Labs)، برای بهبود زبان سی و بر مبنای آن ساخته شد و آن را «C با کلاس» (C With Classes) نام‌گذاری نمود. در سال ۱۹۸۳ به ++C تغییر نام داد. توسعه با اضافه نمودن کلاس‌ها و ویژگی‌های دیگری مانند توابع مجازی، سربارگزاری عملگرها، وراثت چندگانه، قالب توابع، و پردازش استثناء انجام شد. این زبان برنامه‌نویسی در سال ۱۹۹۸ تحت نام ISO/IEC ۱۴۸۸۲:۱۹۹۸ استاندارد شد. نسخهٔ فعلی استاندارد این زبان ISO/IEC ۱۴۸۸۲:۲۰۱۴ است.

در کتاب «طراحی و تکامل ++C» استراستروپ قوانین مورد استفاده در طراحی ++C را بیان می‌نماید. دانستن این قوانین به فهمیدن نحوه عملکرد ++C و چرایی آن کمک می‌کند. جزئیات بیشتر در کتاب قابل دسترسی است:

• ++C طراحی شده‌است تا یک زبان عمومی با کنترل نوع ایستا و همانند C قابل حمل و پربازده باشد.
• ++C طراحی شده‌است تا مستقیماً و بصورت جامع از چندین شیوه برنامه‌نویسی بتوان از آن استفاده کرد (برنامه‌نویسی ساخت‌یافته، برنامه‌نویسی شی‌گرا، انتزاع داده، و برنامه‌نویسی جنریک).
• ++C طراحی شده‌است تا به برنامه‌نویس امکان انتخاب دهد حتی اگر این انتخاب اشتباه باشد.
• ++C طراحی شده‌است تا حداکثر تطابق با C وجود داشته باشد و یک انتقال راحت از C را ممکن سازد.
• ++C از بکاربردن ویژگی‌های خاص که مانع از عمومی شدن است خودداری می‌نماید.
• ++C از ویژگی‌هایی که بکار برده نمی‌شوند استفاده نمی‌کند.
• ++C طراحی شده‌است تا بدون یک محیط پیچیده عمل نماید.

فهرست مطالب:

تعریف توابع

شکل کلی توابع

تابعی یک حرف کوچک را به بزرگ تبدیل می‌ نماید

تابع maximum دو مقدار صحیح را گرفته بزرگترین آنها را برمیگرداند

برنامه کامل که از تابع maximum جهت یافتن ماکزیمم دو مقدار صحیح استفاده می نماید

برنامه ای که یک مقدار مثبت را گرفته فاکتوریل آنرا محاسیه نموده نمایش می‌ دهد

احضار بوسیله مقدار (Call By Value)

تابع بازگشتی (recursive functions)

نحوه محاسبه فاکتوریل از طریق تابع بازگشتی

نحوه محاسبه n امین مقدار دنباله فیبناکی از طریق تابع بازگشتی

برنامه ای که یک خط متن انگلیسی را گرفته آنرا وارون نموده نمایش می‌ دهد

برنامه ای که تابع modify آرایه a را بعنوان پارامتر می‌ گیرد

توابع درون خطی (inline)

اشکال توابع inline

مثالی از توابع درون خطی

انتقال پارامترها از طریق ارجاع

برنامه‌ ای که با استفاده از fswap دو مقدار اعشاری را مبادله می‌ نماید

کلاس‌ های حافظه (storage classes)

دسته بندی کلاس حافظه متغیرها

automatic

static

external

register

و…