یکپارچه‌سازی در مقیاس کلان یا وی‌اِل‌اِس‌آی (به انگلیسی: Very-large-scale integration (VLSI)‎)؛ شاخه‌ای از مهندسی الکترونیک است که به بررسی یکپارچه‌سازی (مجتمع‌سازی) مدارهای خیلی پیچیده در یک مجموعه تراشه می‌پردازد.

VLSI فرآیند ایجاد یک مدار مجتمع (IC) با ترکیب میلیون ها ترانزیستور MOS بر روی یک تراشه است.

این شاخه از الکترونیک به دو بخش کلی طراحی و پیاده‌سازی تقسیم شده‌است که در بخش پیاده‌سازی مباحث عملی مربوط به پیاده‌سازی مدارات یکپارچه در مقیاس بزرگ عنوان می‌شود. در بخش طراحی مباحث مربوط به طراحی با توجه به روش‌های پیاده‌سازی عنوان می‌شوند.

VLSI در دهه 1970 آغاز به کار کرد وقتی که تراشه های مدار مجتمع MOS به طور گسترده پذیرفته شدند و امکان توسعه فناوری های پیچیده نیم‌رسانا و مخابراتی را فراهم کردند. ریز پردازنده و حافظه نیمه هادی دستگاه های VLSI هستند. قبل از معرفی فناوری VLSI ، بیشتر IC ها عملکرد محدودتری داشتند. یک مدار الکترونیکی ممکن است از پردازنده ، ROM ، RAM و سایر منطق چسب تشکیل شده باشد . VLSI به شما اجازه می دهد طراحان IC همه این موارد را به یک تراشه اضافه کنند.

فهرست مطالب:

فصل اول: مقدمه

فصل دوم: تئوری ترانزیستورهای MOS

فصل سوم: تکنولوژی ساخت و پردازش CMOS

فصل چهارم: تاخیر

فصل پنجم: توان

فصل ششم: اتصالات میانی

فصل هفتم: مقاومت یا Robustness

فصل هشتم: شبیه سازی مدار

فصل نهم: طراحی مدار ترکیبی

فصل دهم: طراحی مدار ترتیبی

فصل یازدهم: زیر سیستم های مسیر داده

فصل دوازدهم: زیر سیستم های آرایه ای

فصل سیزدهم: زیر سیستم های با هدف خاص

فصل چهاردهم: ابزارها و روش طراحی

فصل پانزدهم: تست، اصلاح و تایید