اقتصاد کشاورزی، بخشی کاربردی از علم اقتصاد است که به بکارگیری نظریه‌های مختلف اقتصادی برای بهینه کردن تولید و توزیع غذا و مواد خوراکی میپردازد.

در ابتدا اقتصاد کشاورزی شاخه‌ای از اقتصاد بود که تنها به مطالعه و بررسی کاربری زمین می پرداخت و هدفش به حداکثر رساندن بازده محصولات کشاورزی در عین حفاظت از اکوسیستم خاک بود.

در طول قرن بیستم این رشته گسترش یافت و دامنه‌ی کنونی آن بسیار وسیع‌تر گردید و علوم دیگر را نیز در بر گرفت. اقتصاد کشاورزی امروزه رشته‌ها و زمینه‌های کاربردی متنوعی را شامل می شود و همپوشانی قابل توجهی با اقتصاد متعارف دارد. اقتصاد کشاورزی مشارکت‌های بسیاری را برای تحقیق در رشته‌های اقتصاد، اقتصاد سنجی، اقتصاد توسعه و اقتصاد محیط زیست به عمل رسانده است. از گذشته تا جهان امروز یکی از مشکلات اساسی بشر تأمین نیازهای غذایی است، به گونه‌ای که امنیت غذایی به عنوان یکی از اهداف مهم در صدر برنامه‌های دولت‌ها قرار گرفته‌است. بدون شک به منظور نیل به امنیت غذایی علاوه بر اتخاذ سیاست‌های مطلوب و برخورداری از منابع کافی، تولید کشاورزی باید به گونه‌ای باشد که تمامی نیازهای جامعه را برآورده کند. تولید کشاورزی نیازمند دو گروه عوامل تولیدی است:

1. عوامل فیزیکی تولید: زمین، بذر، آب، نیروی کار و غیره که وجود آن‌ها از نظر کمی و کیفی شرط لازم تولید است.
2. عوامل غیر فیزیکی تولید که ریشه در مدیریت و اقتصاد کشاورزی دارند.

با توجه به اهمیت و ضرورت مدیریت و اقتصاد کشاورزی، این عامل به عنوان شرط کافی تولید تلقی می‌گردد؛ بنابراین به منظور تولید کشاورزی مطلوب و بهینه، وجود عوامل فیزیکی و غیر فیزیکی تولید در کنار یکدیگر لازم و ملزوم هم می‌باشند.

فهرست مطالب:

مقدمه

اهمیت زمین

زمین به عنوان پس انداز

نقش زمین در کشاورزی

زمین منبع اصلی برای مرتع و چراگاه

جنگل ها

وظایف زمین به عنوان عامل تولید

زمین به عنوان تفریح گاه

خصوصیات زمین به عنوان عامل تولید

زمین تحت تاثیر قانون بازدهی نزولی است

عرضه محدود زمین

کیفیت متفاوت زمین

نیروی کار در کشاورزی

انتقال از کشاورزی سنتی ایستا به کشاورزی دینامیک

مدل لوییس

عرضه نیروی کار

تقاضا برای نیروی کار

اندازه مزرعه

سیستم مزرعه داری

توسعه تکنولوژیکی

کارایی کارگر بخش کشاورزی

تعداد نیروی کار

کیفیت نیروی کار

میزان توسعه تکنولوژی

سرمایه در کشاورزی

منابع سرمایه

و…