پاورپوینت مبانی مهندسی مالی

مقدمه: 
تنظیم اقتصاد جهانی و دفع شوکهای وارده به واسطه انعطافپذیری و استحکام بازارهای پیشرفته میسر است. این بازارها (اعم از متمرکز و غیر متمرکز) بخش اعظم فعالیتهای تولیدی، تجاری و مالی بشر را در قبضه خود گرفتها ند. سهام، ارز، اوراق قرضه، اوراق رهنی، وام، بیمه نامه، طلا، فلزات اساسی، انرژی (نفت، گاز و برق)، محصولات کشاورزی و … و مشتقات بسیار متنوع آنها موضوع فعالیت این بازارهاست. حتی به طور مثال، کالای نامتعارفی چون گرمی و سردی هوا نیز خریداران خود را دارد.
عرضه کنندگان و متقاضیان اصلی ریسک خود را در این بازارها پوشش می دهند و سفته بازان با ایجاد نقدینگی در بازار و پذیرش ریسک گروه اول به دنبال کسب سود می باشند. گروه سوم از عناصر فعال بازار، آربیتراژگران هستند که در حرفه کم خطر خود ضمن بهره برداری از تفاوت نرخ یک کالا در دو بازار به سرعت موجب بازگشت تعادل به بازارها می شوند. (1)

مبانی مهندسی مالی: 
مهندسی مالی یا مالیه محاسباتی یک حوزه میان رشته ای است که بر بینش محاسباتی، مالیه ریاضیاتی، روش های عددی و شبیه سازی کامپیوتری تکیه می کند و بر اساس آن تصیماتی جهت معامله، پوشش سرمایه و سرمایه گذاری می گیرد و همینطور مدیریت ریسک این تصمیمات را تسهیل می کند. هدف فعالان مالیه محاسباتی، تعیین دقیق ریسک مالی یک ابزار مالی خاص، با استفاده از متدها و روش های گوناگون است. (3)

تاریخچه مهندسی مالی:
اصطلاح مهندس مالی برای اولین بار به وسیله بانک های لندن در اواسط دهه 1980 به منظور راه اندازی دپارتمان مدیریت ریسک به وجود آمد و شامل گروهی از متخصصان بود که هر کدام در زمینه ریسک شرکتی مهارت داشتند . این گروه ها یک نگرش استراتژی جدید برای مدیریت ریسک ارائه کردند و تمامی ریسک های مالی را که برای شرکت ها وجود داشت مورد آزمایش قرار دارند. وظایف اصلی آنها عبارت بود از :
1: شناخت ریسک
2: اندازه گیری ریسک
3: تعیین انواع نتایج مدیریت شرکت ها
همه موارد فوق مورد تجزیه و تحلیل قرار می گرفت و به موازات تکمیل این تجزیه و تحلیل ها گروه، مهارت های مهندسی مالی را روشن ساخت . (2)

مفاهیم / پیمان آتی: 
پیمان آتی از آن جهت که توافقی است مبتنی بر خرید یا فروش یک دارایی در زمانی معین در آینده و با قیمت مشخص، شبیه قرارداد آتی است. اما وجه تمایز این دو در آن است، که قراردادهای آتی در بورس معامله میشوند و پیمان های آتی در بازارهای فرابورس. مورد معامله، در پیمانهای آتی اغلب، ارزهای خارجی هستند. بیشتر بانکهای بزرگ در اتاق مبادلات ارزهای خارجی، میز مخصوصی با عنوان «میز پیمان آتی» تدارک دیده اند، که مختص معاملات پیمانهای آتی است. (1)

نرخ مبادله پوند به دلار : 
ردیف اول نشان میدهد که بانک حاضر است پوند انگلیس را در بازار نقدی با نرخ 1/5118 دلار، برای هر پوند بخرد و با نرخ برابری 1/5122 دلار برای هر پوند بفروشد. (1)

قرارداد اختیار معامله : 
به طور کلی، میتوان حق اختیار معامله را به دو دسته تقسیم کرد؛ «اختیار خرید » و «اختیار فروش». یک اختیار خرید در واقع این حق (و نه الزام) را به دارنده آن میدهد، که دارایی موضوع قرارداد را با قیمت معین و در تاریخ مشخصیا قبل از آن، بخرد. به همین ترتیب، یک اختیار فروش به دارنده آن این حق را میدهد، که دارایی موضوع قرارداد را با قیمت معین و در تاریخ مشخصی و یا قبل از آن بفروشد. قیمتی را که در قرارداد ذکر میشود، «قیمت توافقی» یا «قیمت اعمال» و تاریخ ذکر شده در قرارداد را، اصطلاحاً «تاریخ انقضا» یا «سررسید اختیار معامله» میگویند. (1)

اختیار خرید و اختیار فروش: 
اختیار خرید یا فروش، هر کدام به دو حالت اروپایی و آمریکایی تقسیم میشود. قرارداد «اختیار اروپایی » فقط در تاریخ سررسید قابلیت اعمال دارد. در حالی که قرارداد «اختیار آمریکایی»، در هر زمانی قبل از تاریخ سررسید یا در تاریخ سررسید قابل اعمال است.
«ورقه اختیار معامله» به دارنده آن «حق» یا «اختیار» انجام کاری را میدهد؛ نه اینکه او را «ملزم» به انجام کاری کند. این ویژگی، وجه تمایز ورقه اختیار معامله از قراردادهای آتی است. دارنده قرارداد آتی با «موضع پیش خرید» به خرید دارایی با قیمت معین و در زمان مشخصی در آینده متعهد میشود. ولی دارنده «اختیار خرید» امکان این انتخاب را دارد که دارایی پایه را با قیمت معین و در زمان معین در آینده بخرد یا خیر. (1)

داد و ستد الکترونیکی: 
درآغاز، قراردادهای آتی در تالار بورس و از طریق «سیستم حراج حضوری» معامله میشدند. حراج حضوری بدین گونه است که معامله گران و کارگزاران در تالار بورس حضور پیدا کرده، با گفتگو و استفاده از «اشارات دستی» معاملات خود را انجام میدهند. این سیستم هنوز در بورس شیکاگو (CBOT)در طول ساعات اداری معامله، رواج دارد. در سال های اخیر، سایر بورس ها سیستم مبادلات الکترونیکی را با سیستم سنتی «حراج حضوری» جایگزین کرده اند. در این روش، معامله گران درخواست های خود را از طریق صفحه کلید کامپیوتر وارد سیستم میکنند و این سیستم خریداران و فروشندگان را به هم مرتبط می سازد. هر یک از دو سیستم، حراج حضوری و دادوستد الکترونیکی، طرفداران خاص خود را دارد، ولی تقریباً تردیدی نیست که در نهایت، همه بورس ها مجبورند، از سیستم دادوستد الکترونیکی استفاده کنند. (1)

بازار فرابوس OTC :
در کنار بازارهای سازمان یافته بورس، مجموعه ای از بازارهای فرابورس وجود دارند؛ که برخلاف بورس ها که از نظر فیزیکی مکان معینی دارند، این بازارها، به صورت شبکه ای مبتنی بر ارتباطات تلفنی و رایانه ای هستند که معامله گرانی را به همدیگر مرتبط می سازند که نمی توانند به طور حضوری با هم ارتباط برقرار کنند. در بازار فرابورس ، بیشتر معاملات بین مؤسسات مالی و یا بین یک مؤسسه مالی و شرکت مشتری آن، صورت میگیرد. مؤسسات مالی با عرضه قیمتهای پیشنهادی خرید یا فروش، نقش «بازارساز» را ایفا می کنند. (1)

فرابورس:
معمولاً، مکالمات تلفنی در بازارهای فرابورس ضبط می شوند و در دعاوی حقوقی یا در موارد اختلاف برانگیز بین معامله کنندگان، مورد استناد قرار میگیرند. معمولاً در مقایسه با بازارهای بورس، معامله گران در بازارهای (OTC)، بسیار بزرگتر از معامله گران در بورس هستند. مهمترین مزیت بازارهای فرابورس، عرضه تسهیلات بیشتر در بازار معاملات است؛ زیرا شرایط قرارداد را بورس تعیین نمیکند و معامله گران به راحتی میتوانند، در گفتگوی مستقیم با یکدیگر، در رفع نیازهای خود به راه حله ای بهینه برسند. تنها مسأله ای که به صورت جدی در بازارهای فرابورس مطرح است، ریسک اعتباری طرفین معامله است؛ یعنی این احتمال وجود دارد که طرفین به تعهدات خود عمل نکنند. (1)

انواع معامله گران:
عملکرد بازارهای آتی و پیمانهای آتی و اختیار معاملات، به طور قابل توجهی موفقیت آمیز بوده است. مهمترین دلیل آن، توانایی این بازارها برای جذب تعداد کثیری از انواع معامله گران و ایجاد قابلیت نقدینگی فراوان برای انجام مبادلات است، سه گروه عمده معامله گران را میتوان پوشش دهندگان ریسک، سفته بازان و آربیتراژگران در نظر گرفت. 
پوشش دهندگان ریسک با استفاده از قراردادهای آتی، پیمان های آتی و اختیار معاملات به دنبال کاهش ریسکی هستند، که از حرکت بالقوه آتی در یک متغیر ناشی میشود. سفته بازان از پیش بینی، جهت حرکت آتی قیمت، در یک متغیر بازار استفاده میکنند. آربیتراژگران با اتخاذ موقعیت های متناسب در دو یا چند بازار مختلف، به دنبال کسب سود بدون ریسک هستند. (1)

نقش مهندسی مالی در بازار سرمایه:
حوزه فعالیت مهندسی مالی: 
ابزارهای مهندسی مالی: 
کاربرد مهندسی مالی:
پوشش ریسک: 
پوشش ریسک در موضع فروش:
پوشش ریسک در موضع خرید:
ریسک مبنا:
منابع

این فایل در قالب power point و به تعداد  28 اسلاید می باشد.