مناطق حاشیه نشین از جمله مناطقی به شمار می رود که به خاطر ماهیت و ساختاری که سبب شکل گیری این مناطق شده، از امنیت پایینی به مراتب برخوردار هستند. عموما حاشیه نشینی به سه دسته تقسیم شده: حاشیه نشینی برون شهری، حاشیه نشینی درون شهری و حاشیه گزینی ؛ که در دو مورد اول به خاطر چالش های اقتصادی گروه های ضعیف از داخل شهر به مناطق پیرامونی یا از شهر های کوچک به پیرامون شهر های بزرگ شکل می گیرد. در سالیان اخیر روند افزایش جمعیت در مناطق حاشیه نشین به شکل چشم گیری در حال افزایش است. این افزایش که عموما از چالش های اقتصادی نشات می گیرد متغیر های دیگر از جمله نبود امکانات، بیکاری، چالش های آموزشی، سطح کیفیت زندگی و … داراست. تجمع گروه های ضعیف اقتصادی در یک نقطه که سبب شکل گیری منطقه حاشیه نشین میشود خود به خود چالش امنیت را مطرح می سازد. این موضوع در کنار ساختار بدون برنامه ریزی مناطق حاشیه نشین و نبود سیستم مدیریت شهری مناسب و با برنامه سبب می گردد که این مناطق بدون محدودیت شروع به رشد کنند و حد مرز مشخصی برای این مناطق شکل نگیرد. این موضوع سبب ایجاد بحث جدی در تامین امنیت در این نواحی توسط مراکز انتظامی میشود. این کتاب از نظر کیفیت و اهمیت موضوعی جزء کتاب های اختصاصی نیروی انتظامی ایران قرار گرفته است .