رشد افقی شهرها به تبع افزایش سریع جمعیت منجر به بالا رفتن قیمت زمین در شهرها شده و متعاقبا نظام توزیع متناسب و اختصاص فضاهای متناسب را به برخی از خدمات اساسی چون مراکز درمانی با مشکل روبه رو ساخت. تامین سلامت برای یکایک مردم در هر جامع از حقوق اساسی انسان هاست که باید به وسیله دولت ها و متولیان امور مورد توجه جدی قرار گیرد. عدم تعادل در خدمات اساسی همچون درمانی و نظام توزیع نامتعادل آن سبب بروز چالش های عمده ای می شود که در ابعاد مختلف اقتصادی و ترافیکی کالبدی نمود خود را بیان می کند. بدین منظور در این مقاله که با هدف مشخص کردن عوامل موثر بر مکان گزینی مراکز درمانی بوده؛ در ابتدا متغیر ها و شاخص های اصلی و تاثیر گذار بر مکان گزینی مراکز درمانی استخراج شده و با استفاده از پرسشنامه متد سلسله مراتبی که توسط چند تن از خبرگان مربوطه بوده رتبه بندی می شود. پس از رتبه بندی شاخص های به دست آمده با استفاده از روش سلسله مراتبی به منظور بررسی مراکز درمانی در سطح منطقه 1 شهرداری تهران و بررسی تناسب و تعادل توزیع مراکز درمانی با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی به روش سلسله مراتبی به مکان گزینی مراکز درمانی در سطح منطقه 1 شهرداری تهران پرداخته شد. نتایج به دست آمده بیانگر این موضوع بود که نواحی شمال شرقی و شرقی منطقه 1 تهران از نظر دسترسی به مراکز درمانی با چالش های عمده ای روبه رو بوده اند و محدوده های مشخص شده در سیستم اطلاعات جغرافیایی بیانگر این چالش در نواحی شرقی و شمال شرقی بوده است. نقطه انتخابی توسط سیستم اطلاعات جغرافیایی محدوده هایی در این حوزه های می باشد.