دانلود مقاله در مورد حقوق رسانه ها در برنامه توسعه ایران
*******************************************************
لینک دانلود و خرید محصول در پایین همین صفحه
فرمت فایل: ورد (Word)
قابل ویرایش و آماده چاپ
*******************************************************
قسمتی از محتوای فایل جهت بررسی شما پیش از خرید در زیر نمایش داده شده است:
تعداد صفحات : 29 صفحه
چکیده
مقصود از حقوق رسانه‌ها، مجموعه قواعد و مقرراتی است که بر کار رسانه‌ها و افراد فعال در این عرصه حکومت می‌کند. مباحث این رشته، گاه مربوط به حقوق عمومی و گاه مربوط به حقوق خصوصی است؛ همان‌گونه که در عین داخلی بودن، بی‌ارتباط با مقررات بین‌المللی نیست.
تأثیر دو سویه و فزاینده رسانه و توسعه موجب شده است حقوق رسانه‌ها در برنامه توسعه کشورها از جایگاه رفیعی برخوردار شود. قانون برنامه چهارم توسعه در کشور ما نیز چشم‌انداز قابل قبولی در این زمینه ترسیم کرده و از جمله، تدوین قانون جامع رسانه‌ها را تکلیف کرده است.
نگارنده، پس از تشریح موضوعات یاد شده تلاش کرده است بر اساس بیش از یک دهه تحقیق و تدریس حقوق ارتباطات و با استفاده از تجربه عملی و نیز مطالعه تطبیقی در حقوق سایر کشورها، بایسته‌ها و ضرورت‌های لازم را برای برداشتن این گام بلند تبیین کند.
جامعیت میان حقوق و حدود، عمومیت و رسانه محوری، تقویت جایگاه خود تنظیمی و اخلاق حرفه‌ای، تاکید بر نظارت‌های صنفی و مدنی و سرانجام رعایت اصول قانون‌نویسی، پنج معیاری است که برای دستیابی به نظام حقوقی مطلوب رسانه‌ها مورد تأکید قرار گرفته است.
مقدمه
حقوق رسانه‌ها از زمره رشته‌های نوپیدای دانش حقوق است که با شتابی فراوان در حال گسترش و تکامل است. جذابیت مباحث حقوقی رسانه‌ها به دلیل تأثیر روزافزون وسایل ارتباط جمعی در زندگی روزگار ما و ابتلای همگانی به آن است. میان رشته‌ای بودن این موضوع و ارتباط آن با دانش‌های دیگر نظیر جامعه‌شناسی، روان‌شناسی و سیاست نیز بر جذابیت آن افزوده است. البته نباید تحول و دگرگونی روزانه فناوری را هم نادیده گرفت.
برای مثال، ماهواره یا اینترنت را در نظر بگیرید که چگونه پرسش‌های حقوقی بی‌شماری را در زندگی اجتماعی ما مطرح کرده‌اند؛ پرسش‌هایی که هر روز بر انبوه آنها افزوده می‌شود و نمی‌توانند بی‌پاسخ بمانند. این چنین است که قلمرو مباحث حقوق رسانه‌ها در جهان امروز، به سرعت گسترده و گسترده‌تر می‌شود. با وجود این، حقوق رسانه‌ها در ایران، چنان‌که شایسته است، رایج نبوده و رشد نکرده است. مقاله حاضر، درصدد است مبانی و پایه‌های نظام جامع حقوق رسانه‌ها را تبیین کند، چشم‌انداز و آینده آن را در ایران روشن کند و در نهایت بایسته‌های آن را گوشزد کند. اهداف یاد شده، در سه گفتار جداگانه بررسی خواهد شد.
حقوق رسانه‌ها در برنامه توسعه ایران
بنابر آنچه گفته شد تدوین برنامه توسعه برای هیچ کشوری نمی‌تواند بدون توجه به واقعیت‌های جهانی، قدرت رسانه‌ها و تحول ارتباطات باشد؛ نقطه ضعفی که تاکنون در برنامه‌های توسعه کشور ما مشهود بوده است اما برخلاف «قانون برنامه سوم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران» که در بخش ارتباطات و مسائل مربوط به رسانه‌ها دچار نارسایی و نقص آشکار بود، خوشبختانه برنامه چهارم توسعه که از سال 88-1384 به اجرا درخواهد آمد، توجه ویژه‌ای به این عرصه نشان داده است. در حالی که برنامه سوم در این زمینه کاملاً ساکت بود، برنامه چهارم در مواد متعددی به این موضوع پرداخته است؛ به گونه‌ای که می‌توان امیدوار بود در صورت اجرا و تحقق آن، حوزه ارتباطات و رسانه‌های کشور با تحول مثبت و شتابداری روبه‌رو خواهد شد. با این توضیح، حتی اگر نوع نگاه یا میزان توجه «برنامه چهارم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران» را به موضوع ارتباطات و رسانه‌ها نپسندیم یا کافی ندانیم، از این نظر که برخلاف برنامه قبلی به واقعیت‌های دنیای امروز توجه بیشتری نشان داده قابل قدردانی است.
پی‌نوشت‌ها:
* استاد حقوق ارتباطات و رئیس دانشکده حقوق دانشگاه امام صادق (ع)
منابع:
[1] – ساکت، محمد حسین؛ حقوق‌شناسی؛ دیباچه‌ای بر دانش حقوق/مشهد؛ نشر نخست، 1371.
[2] – کاتوزیان، ناصر؛ مقدمه علم حقوق و مطالعه در حقوق خصوصی حقوقی ایران/ چاپ 11، تهران: انتشار، 1377.
[3] – جعفری لنگرودی، محمدجعفر؛ ترمینولوژی حقوق/ تهران: کتابخانه گنج دانش، 1367.
[4] – کاتوزیان، ناصر، مقدمه علم حقوق: 48.
[5] – W.J.Brown, GSCE Law
[6] – ساکت، محمد حسین، دیباچه‌ای بر دانش حقوق: 201.
چون فقط تکه هایی از متن اصلی برای نمونه در این صفحه درج شده ممکن است هنگام انتقال مطالب از فایل ورد به داخل سایت بعضی متون به هم بریزد یا بعضی نمادها و اشکال درج نشود ولی در فایل دانلودی همه چیز مرتب و کامل است
متن کامل با فرمت ورد word را که قابل ویرایش و کپی کردن می باشند می توانید در ادامه دانلود نمائید