عنوان: مبانی نظری و پیشینه تحقیق خودتنظیمی ، جهت گیری هدف و سبک های یادگیری
فرمت فایل: word
تعداد صفحات: 70
خودتنظیمی[1]، پیامدهای ارزشمندی در فرآیند یادگیری، آموزش و حتی موفقیت زندگی دارد و یکی از مفاهیم مطرح در تعلیم و تربیت معاصر است. چهارچوب اصلی نظریه یادگیری خودتنظیمی بر این اساس استوار است که افراد چگونه از نظر باورهای فراشناختی، انگیزشی و رفتاری، یادگیری خود را سازماندهی می‌کنند(حسنی؛ چراغی؛ یغمائی، 1387). یادگیری خودتنظیمی به معنای ظرفیت فرد برای تعدیل رفتار متناسب با شرایط و تغییرات محیط بیرونی و درونی است و شامل توانایی فرد در سازماندهی و خودمدیریتی رفتارهایش جهت رسیدن به اهداف گوناگون یادگیری است و از دو مولفه راهبردهای انگیزشی و راهبردهای یادگیری تشکیل شده است(بومستر[2]، 1999).
تحقیقات اخیر نشان می‌دهد که برخی دانش‌آموزان ممتاز فرایند یادگیری استراتژی‌های برنامهریزی را بهتر از همکلاسی‌های خود پشت سر گذاشته‌اند، اگرچه، دانش‌آموزان ممتاز در مدرسه عالی عمل کرده‌اند حتی بدون دستیابی به برنامهریزی شخصی و فقط بدلیل ترکیبی از توانایی‌های بالا، که اگر یادگیری به طور نسبی برای برخی آسان است و با تلاش کمتر همراه است در این صورت سازماندهی و دیگر فعالیت‌های برنامهریزی پیشرفته‌تر خواهد شد(نخستی نگلدوست، معینی‌کیا، 1388).
شرایط اجتماعی و موضوعات شخصی ممکن است از توسعه استراتژی‌های برنامهریزی جلوگیری کند. برای برخی از دانش‌آموزانی که دارای برخی از این استراتژی‌ها می‌باشند موضوعات اجتماعی و شخصی تقویت می‌شوند(مارکوس و کیتیاما[5]، 1991).
برخی از دانش‌آموزان با استعداد و ممتاز کمال‌گرا معرفی شده و نیاز به یادگیری بیشتر و کمال‌گرایی دارند. برخی از دانش‌آموزان با استعداد با پتانسیل بالا شاید یادگیری برنامهریزی شخصی را دشوار بدانند به خصوص زمانی که توسط بزرگسالان در خانه و خانواده الگوگذاری و برنامهریزی شود. حتی اگر دانش آموزان به طور منظم با افرادی که برنامهریزی می‌کنند در تقابل باشد، شاید در استفاده از این مهارت به دلیل فشار و ممانعت در کاربرد استراتژی‌ها توسط والدین و معلمان دچار مشکل شوند. در مقایسه با دانش‌آموزان کم کار، فعالان اهداف یادگیری خاصی را ایجاد کرده و استراتژی‌های متفاوتی را استفاده کرده‌اند. کمیت و کیفیت فرایند برنامهریزی بسیار حساس است و ما باید درک کنیم که یک استراتژی برنامهریزی برای تمام دانش‌آموزان کاربردی نمی‌باشد و فقط کاربرد مواردی از اندک استراتژی‌ها مطلوبیت بیشتری برای یک فرد در تمام شرایط دارد. یادگیری دانش‌آموزان در کاربرد اهداف چندگانه و انتخاب آن‌ها از استراتژی برنامهریزی اهمیت ویژه‌ای دارد(کجباف، مولوی، شیرازی‌تهرانی، شماره1،1382). آرزوی ما در این الگو گذاری این است که ما قادر به کار با دانش‌آموزان در درک موارد و اجبار آن‌ها در اجرای عملکرد نباشیم. مخصوصا برای دانش‌آموزان با استعدادی که به ندرت سطوح بالای رقابتی را تجربه می‌کنند بحرانی است(دسی و رایان[6]، 2000).
[1] -Self-Regulated
[2]-Baumeister
[3]-Self-efficacy
[4]- Boekaerts
[5]- Markus& Kitayama
[6]-Deci, E.L & Ryan, R.M
فهرست مطالب
خود تنظیمی
مفهوم خود تنظیمی
یادگیری خودتنظیمی بندورا
خود تنظیمی یادگیری پینتریچ
الگوی پیشرفت مهارت برنامهریزی
تئوری ویگوتسکیدربارۀ بازی روانی اجتماعی
موقعیت تصویرسازی
نقش‌ها
بازی اجتماعی و روانی و زبان و برنامهریزی شخصی
ابعاد یادگیری خود تنظیم
عامل اصلی پیکربندی خودتنظیمی
الگوهای یادگیری خود تنظیم
الگوی یادگیری خود تنظیم زیمرمن
سبک های یادگیری
مفهوم سبک یادگیری
دسته بندی سبکهای یادگیری
سبک یادگیری دیداری
سبک یادگیری شنیداری
سبکهای یادگیری در حالت کلی
سبکهای یادگیری شناختی
خصیصه سبک یادگیری جنبشی و لمسی
سبک های یادگیری کلب
تجربه‌ی عینی
مشاهده‌ی تأملی
مفهوم‌سازی انتزاعی
آزمایشگری فعال
چرخه یادگیری کلب
جهت گیری هدف
مفهوم جهت گیری هدف
انواع جهت گیری هدف
تقسیم بندی جهت گیری هدف
جهت گیری هدف و انگیزه پیشرفت
ابعاد جهت گیری هدف
پیشینه داخلی
سبکهای یادگیری وخودتنظیمی
سبکهای یادگیری وجهت گیری هدف
خودتنظیمی وجهت گیری هدف
رابطه سبک های یادگیری، خود تنظیمی و جهت گیری هدف به تفکیک جنسیت
پیشینه تحقیق
منابع