با وجود اینکه در حال حاضر از افزودنی ها و آنتی اکسیدانهای مصنوعی در سطحی گسترده در صنعت گوشت استفاده میشود اما تمایل به سمت استفاده از آنتی اکسیدان های طبیعی به دلیل عدم مقبولیتی که مصرف کنندگان مواد غذایی از مصرف این مواد سنتزی نشان میدهند و همچنین مشکلاتی که این آنتی اکسیدانها از لحاظ ایمنی و مسمومیت زایی ایجاد میکنند، افزایش یافته است. رزماری، گیاهی است که دارای ترکیباتی همچون روغن فرار (10-8 درصد)، فلاونوئیدها، چربی، کربوهیدارت، پروتئین، فیبر و برخی املاح معدنی و ویتامین میباشد. مصرف رزماری، از یک سو به علت خاصیت آنتیاکسیدانی رزمانول، رزماری کوئینون و کارنوسول و از سوی دیگر به علت خاصیت ضد میکروبی ترکیبات فلاونوئیدی در صنایع غذایی، داروسازی و طب مورد توجه واقع شده است و قدمتی بسیار دیرینه دارد.